Matka z gipsem...

Beksalala pojechała do szpitala a w szpitalu powiedzieli, że takiego uśmiechu nie widzieli! 

Na przekór rymowance! Bo uśmiech cholernie wielki towarzyszy mi od samego początku mojej przygody z gipsem. 

Ludzie mówią, że przy dziecku nie wystarcza dwóch rąk, przeciwnie brakuje trzeciej ręki. Moja matka wiecznie mówiła, że przy dzieciach "nie wie w co ręce włożyć". No we wszystko można, byle nie w gips... 

Niestety pewne niefortunne zdarzenie zaowocowało gipsem na mojej ręce. I nieważne czy to prawa czy lewa. Przy dziecku to nieistotne. Ale nie załamuje się. Z uśmiechem na buziaku dałam założyć sobie gips "gipsiarzowi". Damy rade! 

Zastanówmy się... Jak poradzić sobie z roczniakiem mając gips na ręku? Trzeba:

1. Uzbroić się w cierpliwość.

Idę ramię w ramię z mottem "tylko spokój nas uratuje".

2. Dać spokój z teorią "mogę wszystko".

Nie możesz. Matko uwierz mi, jednak nie możesz.

Przykład.

Obsrajdolone dziecko po pachy (tak dałaś dziś mu kalafiorową to masz za swoje) krzyczy wręcz całym sobą - choć mówienie ogranicza się do meme, mama i tata- : "zmień mi tę cholerną pieluchę"!! Więc bierzesz chusteczki, pieluchę, sudokrem (bo wiesz, że po takim toksyczniaku dupsko może się już odparzyć) i dzieciaka pod pachę. Kładziesz na łóżko. Zdjemujesz spodnie - pestka. Rozpinasz body - pestka. I wyzwanie: jak rozpiąć, powycierać, pokremować, zapiąć używając jednek ręki? I have no idea! Drodzy państwo. Tutaj następuje załamanie matki. Matki Miłoszowskiej, która to zawsze powtarzała:

MOGĘ WSZYSTKO, MATKĄ W KOŃCU JESTEM! 

Jestem i nic nie poradzę! Moja duma czy usrajdolone prześcieradło (i cały Miłoszowski przy okazji)? Moja duma. Poległa. Z kretesem. Wołam "Kooootuuuuuuuuuś". I już widzę ten jego szelmowski uśmiech, jego triumf nad matką słabą, poniżoną kupskiem. 

Przegrałam. Po całości. 

3. Dać się wyręczać.

Masz oto piękne kilkanaście dni z glowy ze zmywaniem, prasowaniem, odkurzaniem, gotowaniem ;) oooo taaaaak. Jakbyś była w ciąży z pierwszym dzieckiem. Soooooo gooooood. Dobrze, że jesteś gipsiku. 

Tatuś bierz wolne w pracy na matke Miłoszowską, bo co ja bez Ciebie zrobie?

Zasada 4:

Nie zgrywaj ofiary, bo przyjdzie kryska na matyska.

Że się użalałaś, że nie dałaś rady. Próbuj! Trzeba!

I pomyśl w trudnych chwilach, że to dobrze, że to twoja ręka a nie twojego dzieciątka.